چرا سیگار بعد از جراحی ممنوع است

چرا سیگار بعد از جراحی ممنوع است ؟
 
اگر سیگار می کشید، خطر عوارض جدی در حین و بعد از عمل جراحی بیشتر است.
افراد سیگاری نسبت به افراد غیرسیگاری در معرض خطر بیشتری برای عوارض پس از جراحی از جمله اختلال در عملکرد قلب و ریه، عفونت ها و تاخیر در بهبود یا اختلال در بهبود زخم هستند.
نیکوتین و مونوکسید کربن که هر دو در سیگار وجود دارند، می توانند سطح اکسیژن را کاهش دهند و خطر عوارض مربوط به قلب پس از جراحی را تا حد زیادی افزایش دهند. استعمال تنباکو همچنین به ریه ها آسیب می رساند و جریان هوای مناسب را دشوار می کند و خطر عوارض پس از جراحی برای ریه ها را افزایش می دهد. سیگار کشیدن سیستم ایمنی بیمار را مختل می کند و می تواند بهبود را به تاخیر بیاندازد و خطر عفونت در محل زخم را افزایش دهد. کشیدن تنها یک نخ سیگار توانایی بدن در رساندن مواد مغذی لازم برای بهبودی پس از جراحی را کاهش می دهد. عوارض پس از جراحی بار زیادی را هم برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و هم برای بیمار ایجاد می کند. پزشکان مراقبت های اولیه، جراحان، پرستاران و خانواده ها در حمایت از بیمار برای ترک سیگار در هر مرحله مراقبت، به ویژه قبل از عمل، مهم هستند. 
 
 
تاثیر مصرف تنباکو بر نتایج پس از جراحی
مواجهه مزمن با تنباکو باعث تغییرات فیزیولوژیکی نامطلوب در عملکرد قلبی عروقی، عملکرد ریوی و بهبود بافت می شود. این تغییرات ممکن است با روند بهبودی پس از جراحی تداخل داشته باشد و علت افزایش بروز عوارض پس از جراحی مشاهده شده در افراد سیگاری باشد. بعلاوه، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه کشیدن حتی یک نخ سیگار می تواند منجر به کاهش جریان خون شود که به نوبه خود می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب جراحی شود.
در ادامه به تاثیر نیکوتین بر عملکرد های مختلف بدن بعد از جراحی میپردازیم:


عملکرد قلب و عروق
مواد شیمیایی موجود در تنباکو نیاز بدن به اکسیژن را افزایش می دهد، اما ظرفیت آن را برای استفاده از اکسیژن کاهش می دهد. 
نیکوتین سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند، فشار خون، ضربان قلب، مقاومت عروق محیطی و مصرف اکسیژن را افزایش می دهد. همچنین تصور می شود که نیکوتین باعث ایجاد انقباض عروقی شده و انتقال اکسیژن را کاهش می دهد. مونوکسید کربن با اتصال به هموگلوبین در دسترس بودن اکسیژن برای فرآیندهای سلولی را کاهش می دهد و همچنین آنزیم های قلبی را غیرفعال می کند که منجر به کاهش حمل و نقل و استفاده از اکسیژن می شود. اینها با هم منجر به هیپوکسی بافتی و افزایش ویسکوزیته خون می شوند که خطر ابتلا به حوادث قلبی عروقی را در فرد افزایش می دهد.
عملکرد ریوی
سیگار تأثیر نامطلوبی بر عملکرد ریوی دارد. سیگار کشیدن با آسیب به ساختار های موجود در ریه منجر به افزایش مخاط، انسداد در نایژه ها و کاهش عملکرد ریه می شود و خطر عفونت و عوارض تنفسی را افزایش می دهد. ترشح بیش از حد مخاطی منجر به افزایش حجم خلط می شود که ممکن است منجر به بدتر شدن سیستم انتقال اکسیژن، التهاب راه هوایی و افزایش عوارض ریوی شود.
اختلال در ترمیم زخم
 سیگار کشیدن ممکن است از طریق (الف) هیپوکسی بافت محیطی که منجر به نکروز می‌شود، (ب) کاهش پاسخ های التهابی و (ج) تأخیر در پاسخ‌های التیام، بهبود محل جراحی را مختل کند و باعث باز شدن بخیه ها شود. همچنین سیگار کشیدن باعث کاهش در عملکرد مکانیسم های سیستم دفاعی بدن از جمله نوتروفیل ها میشود، که روند بهبود زخم را کند می کند و ظرفیت بدن برای مبارزه با عفونت های باکتریایی را کاهش می دهد. سیگار همچنین تولید سیتوکین های ضد التهابی را که مسئول تنظیم عملکرد ایمنی بدن هستند، مختل می کند، که ممکن است یک عامل خطر مستعد کننده برای عفونت در دوره پس از عمل باشد.
اختلال در ترمیم استخوان
سیگار کشیدن همچنین ممکن است از طرق مختلفی بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد، از جمله کاهش اکسیژن رسانی در بافت، انقباض عروق ثانویه به نیکوتین و اختلال مستقیم در فعالیت استخوان سازی و سنتز کلاژن توسط دود تنباکو.
قرار گرفتن در معرض دود دست دوم و تنباکو
ارجاع به ویدیو اینستا گرام ما